On je rođen u Nišu u problematičnoj porodici, otac mu je bio notorni kockar i alkoholičar. U kuću je dovodio žene sumnjivog morala i tjerao suprugu, Stoletovu majku, da sve to gleda. U tom periodu, Miodragu se javila želja da se osveti ženama za poniženja koja je trpjela njegova majka.      

Prvo seksualno nasilje je izvršio u petnaestoj godini u Merošini pored Niša, a njegova žrtva je imala samo dvanaest godina. Da ne bi pukla bruka, njegova majka, koja se u međuvremenu razvela, riješila je da se sa sinom preseli u Beograd.

Kao učenik srednje građevinske škole, Trifunović je sopstvene bolesne nagone zadovoljavao u prepunim tramvajima time što je djevojke hvatao za grudi i stražnjicu. Neposredno pred početak Drugog svjetskog rata, u večernjim satima, predstavljao je strah i trepet za parove koji su ljubavisali po beogradskim parkovima.

Poslije višečasovnog praćenja prvo bi im se nečujno prikradao, da bi potom gvozdenom šipkom onesvešćivao mladiće, a njihove djevojke silovao.

Prvo ubistvo izvršio je 31. januara 1948. oko 21 čas. U službenoj bilješci operativac za krvne delikte zapisao je: "Dana 1. februara 1948. godine nađen je ženski leš u jednom od nedovršenih paviljona u Cvijićevoj ulici. Ustanovili smo da je žena stara oko 33 godine. Na njoj je pocijepano rublje. Žrtva je najprije silovana, a zatim zadavljena, što tragovi na vratu jasno pokazuju. Po zgrčenim rukama i povredama na njima da se zaključiti da se između žrtve i ubice vodila očajnička borba..."

Dvadeset dana kasnije, Stole je masakrirao 22-godišnju Slavicu Trifunović. Ona je bila prvo silovana, pa zadavljena.

Broj žrtava je iz dana u dan bio sve veći, a tako se bližio i Stoletov kraj. Najveći serijski ubica u Jugoslaviji, Miodrag Stole Trifunović sam je sebi presudio. On je u istražnom zatvoru iz kreveta iščupao dvije gvozdene šipke. Oko vrha jedne uvio je dio čaršava i poput "baklje" nabio je sebi u usta. Drugom šipkom probio je srce.