Sagrađena je između 1931. i 1936., za vrijeme Velike ekonomske krize u SAD.

Brana je visoka 221,4 metra i teška skoro 7 miliona tona.

U prvim godinama 20. veka se pojavila ideja o zauzdavanju divljeg toka rijeke Kolorado.

U novembru 1922., održan je sastanak na komes su se okupili predstavnici sedam američkih saveznih država iz sliva Kolorada (Arizona, Kalifornija, Kolorado, Nevada, Novi Meksiko, Juta i Vajoming) i Savezne vlade. Tada je potpisan Ugovor o rijeci Kolorado kojim su utvrđeni projekti za regulaciju i iskorišćavanje njenog toka.

Potpisivanjem Ugovora stvorene su pretpostavke za gradnju nekoliko brana i vještačkih jezera na toku rijeke, a 1928. američki Kongres je donio Zakon o projektu u kanjonu Boulder, čime je odobrena izgradnja jedne od najpoznatijih svjetskih brana.

Radovi na gradnji velike brane na Koloradu počeli su 1931., a zadnji betonski blok izliven je 1935.

Osim što će ostati ubilježeno da je projekat završen dvije godine prije roka, crnim slovima biće zapisano da je tokom izgradnje brane (zvanično) poginulo 96 radnika.

Dan, noć - oko 5.000 ljudi je radilo na ovoj brani.

Kada je počela izgradnja kuriozitet je da se za 5.000 radnih mjesta prijavilo oko 40.000 ljudi što ne treba da čudi jer su se SAD nalazile u velikoj ekonomskoj krizi kada je potražnja za poslom bila veća nego ikad.

Ljudi su bili spremni, i pored velikog rizika, da dođu da rade na ovoj brani koja je u vrijeme kada je izgrađena smatrane svjetskim čudom tehnike.

Koštala je tada nevjerovatnih 49 miliona evra, što bi danas bilo nešto više od 650 miliona.

Brana je proglašena američkim nacionalnom istorijskom graditeljskom znamenitošću, jednim od Sedam američkih čuda modernog građevinarstva, a 1999. godine i jednom od pet najvećih dostignuća građevinarstva 20. vijeka.

Zanimljivo je da je zbog izgradnje ove brane podignut čitav jedan nov grad početkom 1930-ih u Nevadi za smeštaj 5.000 radnika - Boulder siti

On je bio smješten na zemljištu u saveznom vlasništvu i nije imao izabrane zvaničnike. Gradom je upravljao zaposleni u američkom Birou za reklamaciju (agencija odgovorna za projekat brane), koji je imao ovlašćenja da čak i iseli pojedine stanovnike ako bi to smatrao neophodnim.

Alkohol i kockanje su bili zabranjeni, pa su stanovnici ovog grada željni te vrste provoda morali da idu u Las Vegas.

Tokom 1939. vlada Sjedinjenih Država saznala je za plan njemačkih nacista koji su željeli da branu i njene elektroenergetske objekte dignu u vazduh.

Samo uništavanje brane nije bio glavni cilj, već sprečavanje proizvodnje električne energije što je bio ključni dio plana agenata za potkopavanje kalifornijske industrije za vazduhoplovstvo.

Ako bi se brana na neki način uništila, izlile bi se ogromne količine vode iz jezera Mejd. Ta voda bi vjerovatno poplavila površinu od 4 miliona hektara.

Da bi ste shvatili koliko je to veliko područje, primjera radi, površina država Nju Džersi iznosi 3,6 miliona hektara.

Otprilike 25 miliona ljudi zavisi od vode iz jezera Mejd. Rezervoar isporučuje vodu za gradove Las Vegas, Henderson, Sjeverni Las Vegas i Boulder siti, Nevada, kao i komunalnu i industrijsku vodu i vodu za navodnjavanje.

Huverova brana godišnje proizvodi u prosjeku oko 4 milijarde kilovat-časova za milione ljudi u Nevadi, Arizoni i Kaliforniji.