Iako većina malo zna o njegovom pravom životu, proslavljanje Svetog Ilije je ukorijenjeno duboko u tradiciju srpskog naroda. Pominje se u Talmudu, Bibliji i Kuranu.
Na dan kad se slavi Sveti Ilija u dosta gradova i sela organizuju se vašari, a on spada u najpoštovanije svetitelje među Srbima, rame uz rame sa Svetim Nikolom, Svetim Đorđem i ostalima.
Iako većina malo zna o njegovom pravom životu, proslavljanje Svetog Ilije je ukorijenjeno duboko u tradiciju srpskog naroda, koji ga još naziva i gromovnikom. Ono što je za Slovene bio Perun, to je za Srbe Sveti Ilija, a ako znamo da su Srbi upravo iz mnogobožačke slovenske religije prešli na hrišćanstvo, jasno je zašto se pridaje toliki značaj ovom svetitelju.
Ilija ili Elaja (jevrejski Eliyahu) je bio jevrejski prorok iz 9. veka p. n. e. Pominje se u Talmudu, hrišćanskoj Bibliji i Kuranu.
Bio je rodom iz Aronoba iz grada Tesvita. Po predanju, kada se Ilija rodio, njegov otac Sabah je vidio oko njega anđele koji ga povijaju ognjem i hrane plamenom, što je bilo znamenje njegovog plamenog karaktera i sile ognjene. Mladost je proveo u dubokom razmišljanju i molitvi, često sam u pustinji.
Tadašnji car Ahav, pod uticajem svoje žene Jezavelje, napustio je vjeru Mojsijevu i umesto Jehove slavio tuđe bogove. Prorok Ilija suprotstavio se caru prebacivši mu otpadništvo i prorokovao sušu i glad zbog slavljenja tuđih bogova.
Činio je čuda kroz koja je Bog pokazivao Jevrejima svoju pravednost. Zbog nepravdi koju je car činio narodu i gramzivosti, Ilija mu je prorekao da će njemu i njegovoj ženi psi lizati krv poslije smrti, što se i obistinilo.
Proroci nisu imali ničeg zajedničkog sa vračarima u to vrijeme. Oni nisu živjeli od proricanja budućnosti i vračanja. To su bili mudraci, narodni učitelji, kako bi danas rekli — društveni i politički radnici.
Oni su stvarali i propovjedali više religiozne koncepcije zasnovane na ličnoj moralnoj odgovornosti čovjeka pred Bogom. Proroci su isticali etičke vrijednosti religije, u kojoj nisu važni ritual i ceremonija, a čija suština je u tome da ljudi budu u duši pravedni. Svojim radom proroci su spremili put nastanku hrišćanstva.
Predanje kaže da se Sveti Ilija vaznio na nebo i da je i dalje živ. On će, prema predanju, biti preteča drugog dolaska Hristovog u koji vjeruju pripadnici ove religije.
Srbi su prelaskom u hrišćanstvo mnoge osobine svog starog boga Peruna, koji je upravljao munjama i gromovima, prenijeli na Svetog Iliju. Po narodnoj tradiciji, Sveti Ilija se vozi na vatrenim kolima koja vuku četiri konja, iz čijih nozdrva izbija plamen.
Grmljavina je tutnjava njegovih kola kojima se on vozi po nebu i oblacima. Na ikonama se Sveti Ilija predstavlja ili kako na vatrenim kolima ide na nebo, ili kako drži nož u ruci kao znak da je njime poklano 450 lažnih Valovih žreca na brdu Kamil, ili kako sjedi u pećini gdje se sklonio od oholog cara Ahava, a gavran mu donosi hranu.
Sveti Ilija je u Srbiji bio slava vazduhoplovaca, obnarodovana ukazom iz 1924. godine. Međutim, nakon propasti kraljevine Jugoslavije i dolaska komunista na vlast, slava je prestala da se poštuje. Godine 1992. Sveti Ilija ponovo postaje slava vazduhoplovaca.
Među Srbima postoji izreka “Od Svetog Ilije, sunce sve milije”. Takođe, mnogi se odlučuju da muškoj djeci daju ime po ovom svetitelju jer je simbol snage i neustrašivosti.
Sveti Ilija Gromovnik, kako ga još zovu u narodu, pada u najsušnije i najtoplije doba godine, a običaj je da se na njegov praznik ne radi u polju – da se ne bi navukao gnijev svetitelja. Osim toga, u to doba godine haraju stomačni problemi, takozvani “ilinštak”, te zato mnogi izbjegavaju da budu neumjereni u jelu i piću kako ih ne bi stigla “kazna” u vidu stomačnih problema.
