Naučnici Nasine Laboratorije za raketnu propulziju došli su na ideju da upotrebe Sunce kao masivni teleskop, koristeći efekat poznat pod imenom “gravitaciono sočivo”.

Ukoliko se ostvari, ovaj plan mogao bi da omogući izuzetno detaljan uvid u egzoplanete, otkrivajući odlike njihove površine i potencijalne znake naseljivosti.

Šta je gravitaciono sočivo?

Gravitaciono sočivo predstavlja optički efekat koji se događa se kada grupa galaksija “krivi” svjetlost koju emituju druge, znatno udaljenije galaksije od Sunčevog sistema.

Razlog za to je što masivni objekti zbog svoje snažne gravitacije iskrivljuju prostor i vrijeme u svojoj blizini. Kao rezultat, mogu se vidjeti uvećani, mada izuzetno deformisani objekti.

Ovu pojavu prvi je spomenuo Ajnštajn u svojoj opštoj teoriji relativnosti.

Ipak, ovaj plan nosi brojne izazove.

Takva vrsta teleskopa bi funkcionisala samo pomoću solarne žižne tačke – tačke u međuzvjezdanom prostoru 14 puta udaljenije od Plutona, piše "Popular Mechanics".

Čak i sada, svemirska sonda Vojadžer 1 – letjelica koja je otputovala najdalje u svemir, prešla je samo petinu ove udaljenosti u periodu od 50 godina.

Ukoliko NASA bude lansirala letjelicu na propulzivni pogon, nova vrsta sonde mogla bi da dosegne Vojadžer za samo nekoliko godina.

Međutim, prošlo bi bar još 50 godina prije nego što nova vrsta sonde dospe do žižne tačke, piše Dejli mejl.

(B92)