Dan Svetog velikomučenika Dimitrija, u narodu poznatiji kao Mitrovdan, slavi se 8. novembra po novom kalendaru. Kako kažu narodna vjerovanja, uoči Mitrovdana i Đurđevdana treba da je svako kod svoje kuće, a evo i zašto.
Ovaj datum se u narodu označava i kao hajdučki rastanak i doba godine kada počinje zima.
Svetac koga kao krsnu slavu slave mnoge srpske porodice, rodio se u grčkom gradu Solunu od blagorodnih i blagočestivih roditelja, koji dugo nisu mogli da imaju djecu.
U srpskom narodu Mitrovdan je jedna od većih slava, krsno ime nekih esnafa i dan održavanja zavjetine u mnogim mjestima.
Kako kažu narodna vjerovanja, uoči Mitrovdana i Đurđevdana treba da je svako kod svoje kuće jer ko tada ne bude u svom domu, taj će se preko cijele godine noćivati po tuđim kućama.
Običaj je kod našeg naroda da se na Mitrovdan otpuštaju sluge kojima je istekao ugovor i iznajmljuju nove.
Pošto nije htio da goni i istrebljuje hrišćane po nalogu cara Maksimijana, on je Dimitrija poslao u tamnicu, gdje je kasnije, kada je priznao da je hrišćanin, i pogubljen. Njegovo tijelo su potajno uzeli hrišćani i sahranili ga.
CRKVA PODIGNUTA NAD MOŠTIMA
Iz njegovog tijela poteklo je celebno miro, kojim se mnogi bolesnici izlječiše. Uskoro nad moštima bi podignuta mala crkva. Neki velmož Ilirski Leontije bijaše bolestan od neizlječive bolesti. On priteče moštima sv. Dimitrija s molitvom i bi potpuno iscijeljen. Iz blagodarnosti Leontije je podigao mnogo veću crkvu na mjestu stare.
"STANITE, NE DIRAJTE!"
Svetitelj mu se javio u dva maha. Kada je car Justinijan hteo da prenese mošti svetiteljeve iz Soluna u Carigrad, iskočiše plamene iskre od groba i ču se glas: "stanite, i ne dirajte!" I tako mošti sv. Dimitrija ostaše zauvijek u Solunu.
Kao zaštitnik Soluna, sveti Dimitrije mnogo se puta javljao i mnogo puta spasao Solun velike bijede. Čudesima njegovim, smatra se, nema broja.
Svetog Dimitrija Rusi smatraju pokroviteljem Sibira, koji je osvojen i Rusiji prisvojen 26. oktobra 1581. godine.
(telegrad)
