Na današnji dan 1750. godine u Lajpcigu je umro jedan od najznačajnijih stvaralaca u istoriji muzike, njemački kompozitor Johan Sebastijan Bah.

Za života je više bio cijenjen kao orguljaš nego kao kompozitor, a tek je Feliks Mendelson otkrio njegovu vrijednost izvođenjem "Muke po Mateji".

Komponovao je više od 300 kantata, fuga, oratorijuma, preludijuma, fantazija, tokata, orkestarskih svita, djela za orgulje, klavir, čembalo, violinu, violončelo, klavikord, flautu. Taj čuveni kompozitor je do vrhunca doveo barokni polifoni stil. Njegovo stvaralaštvo je sinteza dotadašnjih dostignuća u vokalnoj i instrumentalnoj muzici.

Sa 17 godina svirao je orgulje, klavir, violinu, violu, pjevao u horu i bio pomoćnik kantora. Radio je i kao orguljaš, dvorski i crkveni muzičar, dirigent i učitelj.

Taj kompozitor je jedan od najznačajnijih predstavnika univerzalnog humanizma u umjetnosti, a bavio se svim žanrovima muzike.

Duboko religiozan i konzervativan, u svom dijelu je sjedinio muzičke tradicije protestantskih horova sa tradicijama južne njemačke, italijanske i francuske škole. Bah je rođen u Eisenaku 1685. godine u jednoj od najuspješnijih muzičkih porodica u istoriji. Međutim, rano je ostao siroče, sa devet godina, pa je za vrijeme školovanja živio kod starijeg brata, Johana Kristofera, takođe muzičara.

Bio je dva puta oženjen i u ta dva braka imao je dvadesetoro djece. U kasnijem životu i nakon njegove smrti, Bahov ugled opada, pošto se smatralo da su njegova djela staromodna u poređenju sa nadolazećim klasičnim stilom.

Neke od njegovih poznatih duhovnih kompozicija su: Imao sam mnogo jada, Hristos je ležao u samrtnim mukama, Snažna tvrđava je naš Bog, Misa u h molu, Božićnji oratorijum, Magnificat, Muka po Jovanu, Muka po Mateji.

Od svetovnih kompozicija ističu se: Kantata o kafi, Seljačka kantata, Francuske svite, Engleske svite, Dobro temperovani klavir, Italijanski koncert, Goldberg varijacije, Hromatska fantazija i fuga, šest Brandenburških koncerata, Umjetnost fuge, Trostruki koncert za flautu, violinu i klavir.

Njegov veliki opus koji je dijelom izgubljen, jer je poslije smrti pao u zaborav, predstavlja osnovu razvitka muzičkih pravaca novijeg doba.